یکی از زیبایی‌های عدد12 ، تعداد مقسوم‌های آن است، چنانچه عدد12 را برمقسومٌ علیه‌هایش تقسیم کنیم ، 5 مقسوم به دست می‌آید:1-2-3-4-6  که 1و2و3و4 اعدادکلیدی باطن خلقت هستند ؛ همان حقیقت گنج عشر و وجود مقدس چهارده معصوم صلوات الله علیهم اجمعین چرا که جمع عددی 1 تا 4  برابر 10 می‌شود (10=4+3+2+1) که درواقع 4روی 10 است(یعنی همان14 و40).

از طرفی اگر اعداد 1 تا 4 را در هم ضرب کنیم 24 می‌شود(24=4×3×2×1) که خداوند متعال در عدد 24 ساعت تمام گنجینه‌ی رحمتش را به ما عطا فرموده و اگر در آخرین مقسوم یعنی 6 ضرب کنیم 144 می‌شود(144=6×24 )که برابر است با عددابجد "یا اباصالح" و درواقع تمام معصومین صلوات الله علیهم اجمعین که صاحب زمان هستند ، اباصالح می‌باشند و امروز صاحب زمان، ابا صالح المهدی عج الله تعالی فرجه است(که دوازدهمین امام می‌باشد).

جمع ارقام 144 می‌شود 9 که حقیقت رسیدن به بلوغ عدد و حروف ما در یک شبانه روز است که در حقیقتِ عدد12 و در گنج مقسوم‌های آن به دست ما می‌رسد و آن به آن، رحمت بینهایت خالق یکتا به صورت ظاهری و باطنی مشمول احوالات ظاهر و باطن ما می‌شود.

اگر این مهندسی برای مخلوق به حقیقت معنا باز شود ، قدر ثانیه‌های عمر را به خوبی متوجه می‌شود و عمر زیبای خود را به غفلت نمی‌گذراند و می‌فهمد که انسان دائماً در محضر خالق یکتا و در ظلّ ولایت کبرای چهارده معصوم صلوات الله علیهم اجمعین و دوازده نور مقدس ائمه علیهم السلام قراردارد. و حقیقت ساعت شبانه روز هم ، در ظاهر به 2 تا 12 تا تقسیم می‌شود ، درواقع 24 ساعت همان 4 تا 6 تا است که اگر کنارهم بنویسیم  6666 می‌شود و در عرفان ، تعداد آیات مبارک قرآن را به 6666 آیه می‌خوانند.

نکته: پس انسان در 24 ساعت، در حقیقتِ قرآن غرق است. همان‌طورکه خواندیم باطن کلّ قرآن در  باءِ بسم الله الرحمن الرحیم سوره مبارکه حمد جمع بود و امیرالمؤمنین علی علیه السلام به حقیقت "ب" تعریف شدند و ایشان فرمود: انا نقطه تحت الباء. آقایی که خودش ظهور 12 است و امام زمان عج الله تعالی فرجه که ظهور دوازدهمین امام است، گشاینده‌ی مفتاح باءِ بسم الله الرحمن الرحیم به ظاهر و باطن است!

اگر بخواهیم مهندسی عددی 12 را بشکافیم، بی‌نهایت معنا دربردارد! چنانچه در جمع مقسوم‌هایش، عدد16 بدست می‌آید و جایگاه عددی حرفِ ع=16 است و همه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین ، عین الله هستند.

درجمع مقسومٌ علیه‌های 12 به عدد 27 می‌رسیم که این عدد خودش درمعنا گنجی از گنج‌های اعداد است و جایگاه عددی "سجده"=27 می‌شود.

تعداد مقسوم‌های عدد 12، 5 تاست که در 24 ساعت شبانه روز 5 نوبت نماز واجب شده است. و درحقیقت گنج 12 امام معصوم علیهم السلام، همان پنج تن صلوات الله علیهم اجمعین هستند .

وقتی 12 را در تعداد مقسوم‌هایش یعنی 5 ضرب کنیم، 60 می‌شود که تمام زمان و عمر در دنیا به عدد 60 که برابر حرف "س" است ظاهر می‌شود{رجوع شود به توضیحات عدد60 (=س) }.

همان‌طورکه بیان شد امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به عدد12 (یک خودش+11ذریه معصوم در بطنش) در درون خانه کعبه که خانه‌ی توحید و در واقع مجرای لااله الا الله است، متولد شد که ایشان امام اول شیعیان و مولای موحّدین است.

بنابراین عدد 12 =جایگاه عددی حرف "ل" (مجرای توحید؛ لااله الا الله) و عدد ابجد "ل"=30 می‌باشد. خداوند کریم در دنیا  تمام سال را در 12 ماه محیط فرموده (خداوند حکیم در قرآن کریم 12 بار نام شهر یعنی ماه را آورده است) و هر ماه حدوداً 30 روز است پس ما دائماً در مجرای توحید غرقیم!

حرف "ل" به تنهایی یعنی "برای" و مالکیت خداوند کریم را از هرنظر نشان می‌دهد(مالک یوم الدین). پس "ل" مجرای توحید است و علی علیه السلام مولای موحدین قرارگرفت که ایشان درمجرای توحید(ل) متولد شده ، درحالی‌که خودش درجایگاه حرف "ل" به عدد 12 ظهور پیدامی‌کند و همه‌ی عالم، مظهر ظهور او هستند.

چنانچه خانه خدا 12 ضلع دارد و 4رکن و بین دو کفِ 6 (زیرا به شکل مکعب است)می‌باشد.

امام علی علیه‌السلام 30 سال پس از پیامبرصلی الله علیه و آله به دنیا آمد و 30 سال هم پس از رحلت ایشان زندگی کرد. او کیست که اعجاز کلام الله؛ قرآن مجید را در 30 جزء کتابت فرمود؟!(30=ل=12) بنابراین قرآن ، هم مجرای توحید است و هم انسان‌ها را به توحید دعوت می‌کند و قرآن به 12 قسمت تقسیم می‌شود که هر قسمت شامل 10 حزب است و عدد 10 همان گنج 4روی 10 یعنی 14 می‌باشد پس حقیقت قرآن، وجود مقدس 12 امام علیه‌السلام و 14 معصوم صلوات الله علیهم اجمعین است که 12+14=26 می‌شود.

همان‌طورکه قبلا بیان شد وجود مقدس امام زمان صلوات الله علیهم اجمعین کلّ عدد26 است(جمع عدد ولایی و معصومیتشان) و چون جمع 1تا 26 برابر با عددابجد قرآن(=351) است و تمام محتوای قرآن در نقطه‌ی باء بسم الله سوره مبارکه حمد جمع است که حضرت علی علیه‌السلام فرمود: انا نقطه تحت الباء ، پس در مقابل هم قرار می‌گیرند.

پس امام زمان صلوات الله علیهم اجمعین که دوازدهمین نور مقدس امامان علیه‌السلام می‌باشد تمام ظاهر و باطن توحید و تمام گنج 30 جزء قرآن است و درزمان ظهور نورانیش ، ظاهر کننده‌ی توحید ناب محمدی صلوات الله علیهم اجمعین می‌باشد. 

نکته جالب: هم جایگاه عددی حرف " ل "(مجرای توحید) =12 و هم خودِ کلمه‌ی لا اله الا الله 12 حرف است و اسماء مبارک معصومین صلوات الله علیهم اجمعین هم هرکدام  12حرف است :

{محمد رسول اللهصلی الله علیه و آله، علی بن ابیطالب علیه‌السلام ، فاطمه الزهراء سلام الله علیها ، الحسن المجتبی علیه‌السلام ، الحسین الشهید علیه‌السلام ، الامام السجاد علیه‌السلام ، الامام الباقر علیه‌السلام ، الامام الصادق علیه‌السلام ، الامام الکاظم علیه‌السلام ، الامام الرضاء علیه‌السلام ، الامام الجواد علیه‌السلام ، الامام الهادی علیه‌السلام ، الحسن العسکری علیه‌السلام ، القائم المهدی علیه‌السلام } یعنی همه ، بزرگوارند و در جایگاه حقیقی توحید هستند.

                اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم.

تعداد حواریون حضرت عیسی علیه السلام هم 12 نفر بوده است.

طبق آیه 60 سوره مبارکه بقره:و اذ استسقی موسی لقومه فقلنا اضرب بعصاک الحجر فانفجرت منه اثنتا عشرة عینا... ، خداوند به حضرت موسی علیه السلام فرمود عصایت را به سنگ بزن پس 12 چشمه‌ی آب از آن بیرون آمد.

همانطورکه مهندسی خلقت را در گنج شکل دایره بررسی کردیم و چه جالب بود که عدد ابجد کلمه دایره برابر با عدد ابجد کلمه طاهره می‌باشد (دایره=220= طاهره) و جایگاه عددی کلمه دایره=40= طاهره که برابر با عدد ابجد حرف (م) ؛ سِرّالاسرار اسم مبارک خالق سبحان ( احد=13 و 13=م) می‌باشد و در جلوه‌اش ، 14 نور مقدس صلوات الله علیهم اجمعین را بیان کردیم {احد=13 : 4=3+1 و 10=4+3+2+1 یعنی گنج 4 روی 10 } که در واقع باطنش همان 12 است چراکه عدد 12، از دو رقم 1 و 2 تشکیل شده و جمع عدد ابجد یک و دو (به حروف) برابر 40 {40=10(دو)+30(یک)} و باطن آن ، 14 معصوم صلوات الله علیهم اجمعین است. جمع ارقام 14 ، 5 می‌شود که تنها عدد بسته است و مربوط به حرف (ه) می‌باشد که به صورت دایره است. در قواعد اشباع و بلا اشباع حروف خواندیم که فقط حرف (ه) به صورت ضمیر در جایگاه اسم قرار می‌گیرد و با حرکت ماقبل خود ، صدای کوتاهش به صدای بلند (هو) تبدیل می‌شود. تنها عزیزانی که ضمیرِ (ه) هستند و جانشین اسماء مبارک ذات اقدس الهی قرار می‌گیرند ، وجود مقدس چهارده معصوم صلوات الله علیهم اجمعین هستند که به عدد 5 (5=4+1) و تمام دایره خلقت و احاطه ولایی خود به صورت جانشین و خلیفه الله الاعظم برحقّ خداوند یکتا می‌باشند که معرّف توحیدند و مصباح هدایتِ راه همه‌ی بندگان خدا برای به هدف رساندنشان به قرب الهی هستند.

ذره‌ای در عالم خلقت نمی‌بینی مگر اینکه به شکل دایره یا خط بسته می‌باشد و همه ، نشانه‌ی (هو) است. پس انوار مقدس به عدد شمسی عزیزان 14 معصوم صلوات الله علیهم اجمعین {سال شمسی 365 روز است و 14=5+6+3} و عدد قمری وجودهای مبارک 12 امام علیهم السلام است { سال قمری 354 روز است و 12=4+5+3}.

همانطور که قبلا ذکر شد یکی از پر معناترین اعداد ، عدد 28  است که عدد کامل نام گرفته(زیرا با جمع مقسوم‌هایش برابر است) ، در اینجا یادآور می‌شوم که اشاره به این اعداد به منظور کمال عدد 24 و رمز افشای عدد 300 آن است ، در تعداد مقسوم‌هایش که 7 مقسوم دارد و جمع اعداد 1 تا 7 برابر 28 می‌شود(28=7+...+1) و عدد 28 ، برابر با نام زیبای "وحید" خداوند عزّوجلّ است و تمام کلام الله مجید یعنی قرآن عزیزمان که تماماً گنج توحید می‌باشد از 28 حرف است یعنی به عدد نام مبارک وحیدِ خداوند ، تجلی دارد. پس خیلی زیباست که عدد 24 که احاطه وجودی بر تمام شبانه روز ما را دارد به کمال عدد 28 ، توحید را معنا می‌کند که اصل مبنای خلقت و هدف رسیدن مخلوق به آن است ، پس دریافت حقیقت توحید غرق شدن در دریای لا اله الا الله است. که کلّ قرآن به دستِ آورنده‌اش{وجود مبارک پیامبرصلی الله علیه و آله} ، تمثیل و معنا می‌شود و به سیرت و فعلیت عمل ظاهر می‌شود که علی علیه السلام و اولاد طاهرینش صلوات الله علیهم اجمعین، ولی الله هستند و حجت‌الله الاعظم و کتاب مبین و در جایگاه حق توحید تجلی کرده‌اند و دائما در این جایگاه قرار دارند.

باطن عدد 28

*علمای علم جامع که به یک قول جِفر نامیده می‌شود چنانچه بعضی از اساتید می‌فرمایند که استخراج از جِفر جامع (یعنی به مفهوم و معارف و معانی و بواطن آن رسیدن ) از تحریر کردن ابجد است از 28 حرف و 28 جزء چنانچه هر جزء 28 صفحه و در هر صفحه 28 سطری 28 خانه قرار دارد و در هر خانه چهار حرف است. بنابراین همه صفحات 784 خانه حروف دارد(28×28) که 2 رقم از عدد ابجد حروف بسم الله الرحمن الرحیم (=786) کمتر است . درواقع به احتمال آن 2 عدد فاصله‌ی باطن 28 حروف قرآن تا 30 جزء قرآن است!

28 جزء را بر سبعه (7تا) سیاره تقسیم می‌کنند (عدد 4 بدست می‌آید اما به این شکل که 4 تا الف است) و هر سیاره به یک اقلیم تعلق دارد. و بر این مقیاس یک جزء ، یک اقلیم و هر صفحه ، یک شهر و هر یک سطر ، یک محله و هر خانه ، یک مکان است. و در صفحه اول خانه اول جِفر جامع ، 4 (الف) می‌باشد به این ترتیب: (ا ا ا ا) و خانه دوم از سطر اول ، جزء اول در صفحه اول سه (الف و یک با) می‌باشد به این ترتیب: (ا ا ا ب) و خانه سوم به این ترتیب : (ا ا ا ج) و خانه چهارم به این ترتیب:(ا ا ا د) می‌باشد و آخر خانه ، چهار غین است (غ غ غ غ) که اگر هرکدام را به عدد ابجد بنویسیم در جمع 192 می‌شود 192= (28+28+28+28) که برابر با جایگاه عددی حروف بسم الله الرحمن الرحیم و عدد ابجد نام مبارک "امام علی" صلوات الله علیهم اجمعین است! 

در حدیثی نیز نقل شده است : عِدّهُ مِن اصحابنا عن احمد بن محمدٍ عن معاویة بن حکیم عم نعیم القابوسی عن ابالحسن(ع) اَنّه قال : اِن ابـْنی علیّاً اکبر ولدی و أبَرُّهم عندی و اَحَبّهُم اِلیَّ و هُوَ ینظُرُ مَعی فی الجِفرِ و لـَمْ یَنـْظُرَ فیهِ اِلا نبیُّ أوْ وَصیٌّ نعیم. قابوسی گوید: موسی بن جعفر علیه السلام فرمود : همانا علی بزرگ‌ترین اولاد من است و خوش رفتارترین و محبوب‌ترین آن هاست نزد من. و او با من در جِفر می‌نگرد درصورتیکه جز پیغمبر صلوات الله علیهم اجمعین یا وصی پیغمبر علیه السلام در آن نمی‌نگرد. (اصول کافی جلد2. صفحه88. روایة2)   

در اینجا به خوبی درک می‌کنید که وجود مقدس اباعبدالله الحسین علیه السلام به عدد ابجد نام مبارکش یعنی 128 ، نگهدارنده‌ی چه محتوایی در عالم خلقت است که مدالش ، ثاراللهی است ؟!  اوست که به عدد شِش بدنیا آمد(6 ماهه)!

*نکته دیگر اینکه عدد 28 یعنی معرفت به وجود حسین بن علی صلوات الله علیهم اجمعین زیرا عدد 28 معنی می‌شود به 8+20 : اگر اعداد 1 تا 20 را با هم جمع کنیم 210 می‌شود (210=20+19+18+...+3+2+1) که برابر با عدد ابجد نام مبارک امام حسین علیه السلام است { جمع ارقامش هم 3 می‌شود (3=0+1+2) که آقا هم سومین امام علیه السلام است}. جمع عدد ولایی(=3) و معصومیت (=5) امام حسین علیه السلام (8=3+5) می‌شود 8 پس 8، ثمن حقیقت وجود مبارکش می‌باشد.

*ما چقدر باید شاکر خداوند کریم و حلیم باشیم که زندگی روزمره ما را در زیر 7 طبقه آسمان (به عدد 7) و روی 7 طبقه زمین(به عدد 7) و در ظرف زمان 7 روز هفته (به عدد 7) و 52 هفته سال (برابر عدد ابجد کلمه حمد) ، یعنی در احاطه 4 تا 7 قرار داد (3 تا به عدد و یکی به حروفِ کلمه حمد که در عرض زندگی حیات دنیا باید به عمل 7 آیه سوره مبارکه حمد جلوه کند) زیرا در جمع عدد 1 تا 7 به عدد 28 می‌رسیم که برابر عدد ابجد حرفِ غ است.

اگر حروفِ کلمه غین را جابجا کنیم ، اسم مبارکِ پروردگار عالم ؛ غنی خوانده می‌شود. خداوند کریم ما را در احاطه‌ی اسم غنی خود قرار داد و اگر بنده خوبی برایش باشیم و به واقع حامد حمدش باشیم ، در آخرت هم به اسم مبارک غنی ما را به نعمتها و بهشت و رضایش غنی می‌فرماید.چنانچه آخر سوره مبارکه مجادله (اولین سوره جزء 28!) می‌فرماید : رضی الله عنهم و رضوا عنه ؛ خداوند خشنود است از (باطن قلب و اعمال آنها) و نیز آنها هم از خداوند خشنودند.

 *عدد ابجد نام مبارک حسین علیه السلام =128 می‌شود. عدد 128 معنی می‌شود به 28+100 : عدد 100، برابر حرف ق است یعنی نگهدارنده دین ، نگهدارنده قرآن ، نگهدارنده ولایت و رسالت ، نگهدارنده خلوص و بندگی و نگهدارنده کلید و مفتاح بهشت و ناجی همه بندگان گنهکار ! که آقا ، سفینه نجات است.

*از طرفی درواقع وقتی به حمد می‌رسیم یعنی همه‌ی خلقت از اول تا آخر،  که همه در بسم الله الرحمن الرحیمِ آن غرق است { به فرموده پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم تمام محتوای قرآن در سوره مبارکه حمد جمع است و همه در بسم الله الرحمن الرحیم ...} . و این آیه شریفه ، 19 حرف دارد و اسماء مبارک پنج تن صلوات الله علیهم اجمعین هم 19 حرف است که به حرفِ نِ نام حسین علیه السلام که پنجمین معصوم صلوات الله علیهم اجمعین است، این 19 حرف تمام می‌شود. و امام حسین علیه السلام در باطن ، خودش به عدد 10 متولد شده (1 خودش +9 ذریه مطهر در بطنش) ، پس حقیقت سِرّ 9 روی 10 (=19) حروف بسم الله الرحمن الرحیم و بعبارتی جان کلّ قرآن ، خودش است!

در ضرب ارقام 128 به عدد 16 می‌رسیم (16=8×2×1) که جمع ارقام 16 می‌شود 7 (7=6+1) و 7، برابر است با تعداد آیات سوره مبارکه حمد.

شرح دایره هستی به حرفِ شین

*پس دایرة الدوائرِ هستی :

*اگر به سه حرف شین را بنویسیم(ش-ی-ن) درواقع در2 قسمت ظاهر می‌شود: ش- ین یعنی حرفِ ش می‌شود زُبُر و حروفِ ین می‌شود بینه. حال خوب دقت کنید :

الف- چقدر زیباست که در ترازوی حقیقی معنی این حرف ، در مقام عددی عدد 300 (=ش) روبروی عدد 60(ین) قرار می‌گیرد (که برابر با عدد ابجد حرفِ س است) ، درواقع حرفِ ش در مقابل حرفِ س می‌باشد! یعنی حرفِ ش ، وزنه‌ی بیان کننده حرفِ س است.

                   عدد ابجد          ش=300              ین=60(=س)

                                 جایگاه عددی      ش=21                ین=24

                                                                     +

                                                             45=آدم علیه السلام

چنانچه می‌دانید حرفِ س ؛ قلب قرآن و میزان حروف ، قلب عالم امکان ،  سِرّالحروف و مقام جمع الجمعی حروف است و به یک معنا اُم الحروف می‌باشد زیرا همه‌ی مخلوقات در ظرف زمان یعنی عدد 60 ثانیه و 60 دقیقه به دنیا می‌آیند و قرآن عزیز هم به 7 سین سوره مبارکه ناس تمام می‌شود ؛ سوره مبارکه ناس 6 آیه دارد که به سین تمام می‌شود و نام خود سوره هم ناس است ، پس هفت سینِ عالم در این سوره غرق است! و عدد سین که قلب است 60 می‌باشد.چنانچه حیات هر وجودی به قلب آن و قلب قرآن ؛ سوره مبارکه یس و قلب همه‌ی هستی امروز؛ وجود مبارک حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه است که ایشان قلب عالم کون و مکان و قلب عالم امکان و قلب عالم هستی الی یوم القیامة می‌باشد. و همانطورکه بیان شد عدد 60 برابر با جایگاه کلمه مهدویت است.

 و در مقام جمع الجمعی تمام خانواده محترم ائمه طاهرین صلوات الله علیهم اجمعین همه مقام سین را دارا هستند چنانچه آل یاسین خوانده می‌شوند و در زیارت آل یاسین ، مقامات وجودی را بیان می‌فرماید و حقایق هستی (چه در دنیا و چه در آخرت) تعریف می‌شود.

و همچنین عدد 60(=س) برابر با عدد ابجد کلمه مبارک "ام ابیها" است. سوره مبارکه مریم سلام الله علیها با حروف مقطعه شروع می‌شود که رمزهای بیشماری دارد اما یکی از آنها این است که عدد ابجد حروف کهیعص= 195 می‌شود که برابر با عدد ابجد کلمه صادق و عدد ابجد "فاطمه ام ابیها" سلام الله علیها  می‌باشد.او که صدیقه کبری؛ حوای روحانی؛ ام الائمه؛ ام الانبیا و ام ابیها و ... است! درواقع مرکزهمه‌ی اعمال باید در مجرای صدق باشد. پس مصدر، صدیقه کبری؛ فاطمه اُم ابیهاست سلام الله علیها

ب- به یک معنای دیگر: وقتی در حرف شین؛ حرف ش مقابل حروفِ ین قرارگرفت ، جایگاه عددی حروف ین=24 می‌شود پس درواقع حرفِ ش ، افشاکننده‌ی عدد جامعِ 24 است.افشاکننده در معنای کلّ 24 ساعت شبانه روز و وحی الهی کتاب قرآن و مقامات نورانی اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین است!  {یادآوری می‌کنم که جمع اعداد 1 تا 24 هم می‌شود 300 (=ش)!} درواقع ترازوی میزان ش=300 روبروی 24 که جمع اعداد 1 تا 24=300 می‌شود:  ش=300     جمع 1تا24=300(ین=24)

*حرفِ شین به عدد 9 تعریف می‌شود زیرا 3 حرف است و 6 نقطه دارد که رویهم می‌شوند 9. حال خوب دقت کنید! تمام دایره از نقطه مرکزی که شروع خلقت خشکی روی زمین است {که به کلمه ارض خوانده می‌شود} به شعاع 9 (چون سقف اعداد از 9 بیشتر نیست) ، محیط دایره {که دحوالارض خوانده می‌شود} کشیده می‌شود.

* پس چقدر زیباست و جای تفکر دارد که حرف شین عدد 9(6 نقطه و 3 حرف دارد؛3+6) و عدد 3 (سه حروفِ ش-ی-ن) و عدد 6 ( 6 نقطه‌ی حروف شین) را نشان می‌دهد، و اینچنین اسرار دایره خلقت به سه عدد 9 و 3 و 6 افشا می‌شود.

اگر این اعداد را در هم ضرب کنیم (6×3×9)می‌شود 162 که برابر است با ظهور و خلقت اشرف مخلوقات ؛ وجود مبارک انسان (البته انسان کامل) که خداوند کریم در کلام مبارکش می‌فرماید: "فتبارک الله احسن الخالقین". جالب است که جایگاه عددی اسم انسان برابر عدد 45 می‌شود و جایگاه عددی حروف شین(=360) هم 45 می‌شود که برابر با عدد ابجد نام زیبای آدم علیه السلام است. یعنی هدف خلقت خداوند تولد جسمانی حضرت آدم علیه السلام است. چنانچه در آیه 30 سوره مبارکه بقره فرمود: انّی جاعلٌ فی الارض خلیفه؛ در روی زمین خلیفه‌ای قرارخواهم داد. پس دایره (به عدد 360=شین) در نمایش عددی، انسان را جلوه می‌دهد {(6×3×9)=162= انسان} و در جایگاه حروفیِ شین ، عدد ابجد کلمه آدم را افشا می‌کند یعنی 45!  الحمدلله رب العالمین

نتیجه اینکه جایگاه انسان ِ کامل ، آدم علیه السلام است و انسان است که افشاکننده‌ی تمام حقایق و ظهوردهنده‌ی بندگی مخلصانه برای خداوند متعال و شیعه و محب برای ائمه طاهرین صلوات الله علیهم اجمعین است. و انسان است که خداوند کریم او را مجموعه‌ی همه خزانه‌ی خلقتش قرار داده و علم اَسماء را به او ودیعه فرمود و او را به مقام انس و تقرب به خودش قرا داد و نزدیک‌ترین مقام نسبت به خود را به او داد. و انسان در مقام عبودیت می‌تواند عابد خداوند جلّ‌عظمته باشد یعنی عبدالله باشد و با بندگی خالصانه به پیشگاه نورانی و سبحان پروردگارش راه یابد یعنی به مقام عند ربهم یرزقون برسد.

بنابراین در دایره زندگی ، هر انسانی باید به رتبه کمال آدمیت برسد تا درجه بگیرد و یک شود! تا نامش در دنیا و آخرت به اخلاق آدمیت افشاشود.

*پس همانطورکه می‌بینید عالم هستی همه در شکل هندسی دایره است. و به واقع هستی به وجودِ دایره ، دایر شده‌است! زیرا دایره شکل مقدس و در حقیقت حلقه بندگی همه‌ی مخلوقات است در بندِ بندگی خداوند قادر سبحان. شاید به همین دلیل است که بدون هیچ تکیه گاهی در حال انجام وظیفه و فقط در گردش محور رضای خداوند یگانه هستند.

قبلا گنج عدد 5 توضیح کامل داده شده است. اما عدد ابجد دایره=220 و برابر با عدد ابجد نام مبارک طاهره است و به جایگاه عددی 40  در باب طهارت و اربعین خلق شده. و از نظرِ هندسی هر دایره‌ای به عدد جایگاهی 40 در نقطه مرکزی دایره‌ی خلقت و به بلوغ شعاع عدد 9 (چون سقف اعداد تا عدد 9 است)، {پس عدد 9 ضرب در 40 می‌شود 360 }عدد 360 درجه را تبیین و نمایان می‌کند و خالق عالم اسرار آفرینش و تصویر خلیفة الهی خودش را در ضرب سه عددِ داخلِ این دایره یعنی 3 ، 6، 9 و در این 3 بُعد عددی در دنیا و در بطن دایره بندگی ، ظهور و تجلی‌گاه اسماء و صفاتش قرار می‌دهد. چنانچه اگر این 3 عدد را در هم ضرب کنیم (162=9×6×3) می‌شود 162 که برابر با عدد ابجد نام زیبای انسان است. درواقع تمام رموزِعالم در بطن این سه عدد است که برای شناخت آنها باید طی طریق و علم آموزی کرد.همانطورکه می‌دانید عالم در 4 رکن پایه‌گذاری شده؛ چنانچه عالم عرش پروردگار 4 ستون دارد و عالم کرسی هم بر 4 پایه مستحکم شده و عالم بیت المعمور بر 4 پایه و خانه خدا بر 4 رکن و سال بر 4 فصل قرار دارد. پس اگر عوالم را به عدد شماره کنیم تمام گنج حروف و مظاهر خلقت بر عالم زمینی ظهور پیدا می‌کند و به فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله عدد، روح حروف است.

بنابراین عوالم را اینچنین می‌کشیم: خوب دقت کنید !اول عالم عرشی به 4 ستون: جمع اعداد 1 تا 4 (10=4+3+2+1)می‌شود 10، پس عالم بعدی یعنی کرسی به 4 ستون از 10 شروع می‌شود.

و جمع اعداد 40+30+20+10 می‌شود 100، پس عالم بعدی یعنی بیت المعمور به 4 ستون از 100 شروع می‌شود.

و اینجا در جمع 400+300+200+100، عدد 1000 که تمام و کلّ اعداد است، بدست می‌آید و درواقع همه‌ی حروف ابجدی ظاهر می‌شوند.کلمات به شکل ظهوری خود به عالم پایین صاحب ملکوت می‌شوند و در عالم دنیا صورت حقیقی خود را می‌یابند.

حالا خوب دقت کنید! اگر اعداد راکه بصورت ستونی  زیر هم قرار می‌گیرند را با هم جمع کنیم به نتایج جالب زیر می‌رسیم:

 

*جمع 1+10+100=111 که جمع ارقامش می‌شود 3 (1+1+1)

*جمع 2+20+200=222 که جمع ارقامش می‌شود 6 (2+2+2)

*جمع3+30+300=333 که جمع ارقامش می‌شود 9 (3+3+3)

حاصل،3عددِ کلیدیِ3و6و9میشود

 

پس در مجموع می‌شود 18=9+6+3 که برابر با عدد اسم مبارک حی خداوند است که اُم الاسماء می‌باشد و جمع ارقام 18 هم می‌شود 9 (8+1) که شعاع دایره خلقت و مظهر حرفِ شین است.

وضرب سه عدد می‌شود 162(9×6×3) که برابر عدد ابجد اسم انسان است پس کلّ مجموعه خلقت در ولایت انسان کامل به حرفِ شین افشا شده است!

حال اگر اعداد 1 تا 9 را با هم جمع کنیم هم می‌شود 45 که برابر با عدد ابجد اسم مبارک آدم علیه السلام و جایگاه عددی حرف شین است.

و اگر عدد 1 تا 9 را به صورت جدول سه تایی بنویسیم:

3

2

1

6

5

4

9

8

7

جمع هر ستون افقی (درآخر) می‌شود 6 :  6=3+2+1

                                  (6=5+1) 15=6+5+4

                                (6=4+2) 24=9+8+7

و در جمع بصورت ضربدری( قُطری) هم در آخر 6 می‌شود: (6=5+1) 15=9+5+1 و (6=5+1) 15=7+5+3  . که عدد 6(شِش)، همه‌ی شعاع و قطر دایره‌ی خلقت بود که به حرفِ ش و ش ظاهر شد.

*حدیث از امیرالمؤمنین علی علیه السلام و اینکه این دایره چگونه مضرب کامل همه‌ی مخلوقات است :

شخصی خدمت حضرت علیعلیه السلامرسید و پرسید چه عددی است که بر عدد 1 تا 10 تقسیم شود ، باقیمانده نداشته باشد (بخش پذیر باشد).و حضرت این درس را فرمود: عدد 2520  

پس عدد 360 این دایره در ضریب عدد 7 ، تمام اسرار خودش را بدون باقیمانده افشا می‌کند . چنانچه عدد چنین می‌شود: 2520=7×360       

 

چگونه عدد 2520 خوانده شد؟!

سقف اعداد از 1 تا 9 است : 9  8  7  6  5  4  3  2  1  حال اگر اعداد زوجش را با هم جمع کنیم 20 می‌شود: 20=8+6+4+2 و اگر اعداد فردش را با هم جمع کنیم 25 می‌شود: 25=9+7+5+3+1 پس اگر کنار هم بگذاریم می‌شود 2520! و اگر با هم جمع کنیم می‌شود 45 (20+25) که برابر با عدد ابجد نام زیبای آدم علیه السلام است.

 

1260=2÷2520 

815=3÷2520

620=4÷2520

504=5÷2520

420=6÷2520

360=7÷2520

315=8÷2520

280=9÷2520

252=10÷2520

و عدد 252 برابر با عدد ابجد نام زیبای فالق الحَب خداوند است که اوست که در این دایره ، دانه‌ها را می‌شکافد.

در حقیقت پروردگار عالم تمام این دایره را در 7 طبقه زمین و 7 طبقه آسمان محصور کرده است . و گردش زمینش را به دور خورشید ، 52 تا هفته (7 روز) قرار داده که عدد ابجد کلمه حمد=52 می‌شود که اسرار این گردش و طواف در محوریت رضای خدا ، حمد را شامل حال همه‌ی مخلوقات کرده است. بماند که اسرار این عدد و افشای حقایق آن فصل جداگانه‌ای می‌خواهد . اما خواستم بگویم که سوره حمد ، فاتحة الکتاب است یعنی کلید و مفتاح همه‌ی گنج‌های آسمانی و بالاترین اعجاز پروردگار عالم است! {رجوع شود به دایره سوره مبارکه حمد در جلد دوم کتاب گنج نماز}

 

*در سوره مبارکه حمد آیه بعد از بسم الله با حرفِ الف(الحمد) شروع شده است و نام آخرین سوره مبارکه قرآن ، ناس است که آخرین کلمه آیات قرآن هم ناس می‌باشد و عدد ابجد کلمه ناس=111 است (الف=111=ناس) ، و کلمه مبارکه نساء هم تنها سوره‌ای است که عدد ابجدش 111 می‌شود یعنی برابر (الف) است. جالب است که کلمه نساء ، میزان است. چنانچه اگر حروف کلمه نساء را بصورت دو تکفه ترازو در نظر بگیریم طوری که الف کلمه نساء، بین دو کفه باشد؛ یک طرف حروف (نس) و طرف دیگر حروف همزه بصورت بسیط(ها میم زا ها) قرار می‌گیرد پس: ن+س =110 و (ها=6)+(میم=90)+(زا=8)+(ها=6) =110  ، الف وسط کلمه نساء میزان بین (نس) و (همزه) آخر است اگر الف را حساب نکنیم از هر دو طرف الف ، 110 می‌شود و اگر عددِ یکِ حرفِ الف از هر طرف با حروف آن طرف جمع شود ،عدد 111 را به ما می‌دهد که برابر حرف الف است. یعنی:

درواقع حرف الف ، قطب حروف و اُمّ الحروف است و تمام گنج حروف را دارد . با شروع الف از خزانه هستی پرده برداری می‌شود و تمام شدن گنج الف با حروف کلمه ناس افشا می‌شود (چون عدد ابجد کلمه ناس برابر 111، برابر عدد ابجد حرف الف است) زیرا اگر همه انسان‌ها قامت الف باشند ، همه از بطن مادر متولد شده‌اند و پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله می‌فرماید: فاطمه زهرا سلام الله علیها اُم ابیهاست(الله اعلم) . و وجود نساء ، افشاکننده‌ی تمام خزانه الف است و اُم الکتاب لقب خانم حضرت زهراسلام الله علیها است.

معارفی از سوره مبارکه عصر(شین)

صد و سومین سوره مبارکه قرآن مجید ، عصر نامیده می‌شود که عدد 103 برابر با عدد ابجد نام مبارک منجی می‌باشد. و خداوند کریم با حرفِ واو ( و=6) به کلمه عصر قسم یاد فرموده است ؛ والعصر. و حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه امام عصر و ولیّ عصر و آخرین منجی بشریت است!

عدد ترتیب نزول این سوره مبارکه به قلب مطهر پیامبرصلی الله علیه و آله 110 می‌باشد که برابر با عدد ابجد نام مبارک علیعلیه السلام است ؛ درواقع حضرت و اولاد طاهرینش تا امام زمان صلوات الله علیهم اجمعین. تمام و کلّ عوالم محصور در دایره کامل از عالم اعلا تا اسفل، همه در 360 درجه محصور است ، و عدد ابجد کلمه عصر هم 360 می‌شود پس وجود مبارک امام معصوم صلوات الله علیهم اجمعین ، مقام ولایت این دایره‌ی عُظمی را داراست! زیرا ولیّ عصر است! یعنی تمام دایره در مشت ولایت اوست! پس همه‌ی ذرات عالم برای او افشاست و ذره‌ای نیست که مخفی بماند و ریزه خوار وجود مبارکش نباشد. یعنی هم ولایت تشریعی دارد و هم ولایت تکوینی. اللهم عجّل لولیّک الفرج

خداوند می‌فرماید: إنّ الانسان لفی خسر ؛ این است و جز این نیست که انسان همچنان در خسران (زیان) است. الا الذین ؛ اینجا اِلا ، استثنائیه است مگر کسانیکه آمنوا و عملوا لصالحات ؛ ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند و پیوسته با اتصال به حق که امام زمان صلوات الله علیهم اجمعین است و اتصال به صبر که عمل به احکام و قرآن ، صبر جمیل و طاقت و تحمل می‌خواهد ، تکلیف صحیح و سالم انجام دهند (و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر)  

آنگاه برای تکلیف ، بلوغ 9 و اربعین طهارت را می‌طلبد که دایره زندگی(شین) هر کس باید مورد قبول امام زمانش قرار بگیرد.حالا به شکل مهندسی خلقت خوب دقت کنید! هم علم ساعت را آموختیم و هم دایره بندگی و انسان شدن و هم انتقال این دایره به زندگی و دایره طهارت در بهشت ؛ برای زندگی سالم جاودانه.

نکته: حالا ببینید پروردگار عالم چگونه به حرف و=6 قسم یاد فرمود و تمام دایره خلقت و عظمت انسان را به او تأکید فرمود تا خود را به دنیا ارزان نفروشند و جزءِِ الا باشند یعنی از جاهلیت جدا شوند و جزء افرادی قراربگیرند که عمل صالح انجام دهند و قدردان باشند. درضمن اگر عظمت قسم را دریابید، خاضعانه در مقابل مولای کریم سَرِ بندگی می‌گذارید. چون او همه‌ی 6 دانگ خلقت را کریمانه به ما داد و مزد 6 دانگ بندگی را هم (بدون نیازی برای ذات اقدسش) به فضلش به ما می‌دهد. الحمد لله ربّ العالمین

نمونه‌هایی از عدد 300(=ش):

*در حدیث آمده است که در قیامت بعضی از مؤمنین فاصله‌شان تا بهشت 300 سال است یعنی تا عمل‌های افشاشده درست نشود ، راه تمام نمی‌شود . 

*از مکه تا کربلا 300 کیلومتر است.

*حضرت آدم علیه السلام 300 سال گریه کرد.

*خداوند متعال در قرآن کریم (آیه 25 سوره مبارکه کهف) مدت زمانی را که اصحاب کهف در غار بودند را 300 سال باضافه 9 سال بیان می‌فرماید { که درواقع امام صادق علیه السلام می‌فرماید به سال شمسی همان 300 سال است و به سال قمری 9 سال اضافه می‌شود} که افشای پناهگاه پروردگار عالم برای همه‌ی بندگان مؤمن است. یعنی دایره زندگی 300 و شعاعش 9 (درس را بطور کامل در کتاب بلوغ سجده مطالعه کنید)

*در نماز شب مستحب است 300 مرتبه الهی العفو بگوییم. درواقع هر کدام از این دستورات ، تنظیم کردن ساعت عمر و عملمان به ساعتِ حقیقی است که تنظیم آن وصل شدن و شیعه شدن واقعی به صراط حقیقی است که آن وجود مبارک امام زمان عج الله تعالی فرجه است.

*وجود عالم و دانشمند و فیلسوف ابوالحسن سعیدبن عبدالله در سال ششم هجری در کاشان (شهر راوند) بدنیا آمد که به قطب الدین راوندی مشهور است. ایشان که قبر نورانیش در صحن بزرگ حرم حضرت معصومه سلام الله علیها در قم قرار دارد بعد از 300 سال از مرگش ، وقتی صحن مطهر را تعمیر می‌کردند ، آخوند محمد حسن جلالی نقل می‌کند که استادم شیخ محمد حسین فرمود که قبر ایشان هم باز شد و من سر در قبر کردم و سر زانوهای آن بزرگوار را بوسیدم که صحیح و سالم مانده بود و اثری از فرسودگی نداشت {یعنی افشای ساجد و عابد بودن ایشان}

* و 300 ، برابر با عدد ابجد نام مبارک "حوای روحانی" و عدد ابجد کلمه "صراط" و عدد ابجد کلمه "فکر" . درواقع از نقطه تا کمان دایره بخواهد ترسیم شود، خودش صراط است و این نقطه، فکر است و هر کسی باید با فکرش این دایره را برای خود ترسیم کند؛ هم باطن دنیا و هم آخرت.

و عدد ابجد کلمه "منیر" =300 است یعنی از ظلمات خارج شده و به وجودی که خود ، منبع نور است تبدیل می‌شود تا لباس مؤمن بپوشد ، که درواقع تولد واقعی و حقیقی انسان‌های قبول شده درگاه خداوند متعال است. جایگاه عددی کلمه منیر=57 است که برابر با جایگاه عددی کلمه طهارت می‌شود و این نهایت کمال انسان است. جایگاه عددی کلمه صراط و کلمه فکر با هم برابر است (=48) که 48 ، برابر با جایگاه عددی کلمه فاتح می‌باشد. پس اگر این مهندسی عملی برای هر کس میسّر شود ، پیروز دنیا و آخرت است و چنان تسهیلاتی برای خود می‌فرستد که هرگز فقیر نمی‌شود. 

*اسرار عدد 300(=ش) در دوران نبوت حضرت نوح علیه السلام:

امام جعفرصادق علیه السلام فرمود:هنگامیکه خداوند نبوت حضرت نوح علیه السلام را آشکار فرمود (مدت پیامبری حضرت 950 سال است) و شیعه‌ی وی به فرج یقین پیدا کردند ، بلا و سختی شدت گرفت و غربت گران آمد و کار بجایی رسید که شیعه حضرت دچار شکنجه شدند ، و حضرت نوح علیه السلام را به گونه‌ای مورد کتک و آزار و شکنجه قرار می‌دادند که گاهی اوقات تا سه روز بیهوش بر زمین می‌افتاد . درحالیکه خون از گوش مبارکش جاری می‌شد و سپس به هوش می‌آمد.

این ماجراها تا 300 سال بعد از بعثت او اتفاق می‌افتاد. حضرت نوح علیه السلام تا آن زمان ، شب و روز آنان را برای هدایت فرامی‌خواند و آنان از وی دوری می‌جستند. او آنها را آشکارا دعوت می‌کرد و آنها روی گردان بودند. لذا پس از 300 سال تصمیم گرفت که علیه آنها دعا کند. هنگامیکه بعد از نماز صبح نشست تا علیه آنها دعا کند ، چند ملک از آسمان هفتم بر وی فرود آمدند (3 فرشته بودند).

آنان به حضرت سلام کردند و گفتند: ای پیامبر خدا حاجتی نزد تو داریم . فرمود آن چیست؟ گفتند دعا کردن علیه قوم خویش را به تأخیر بینداز زیرا این اولین نشانه از قدرت خداوند عزّوجلّ بر زمین است. فرمود: دعا کردن را تا 300 سال دیگر به تعویق می‌اندازم.

بنابراین به میان قوم خویش بازگشت و آنچه از قبل انجام می‌داد را ادامه داد و قوم او نیز با همان شیوه سابق با او برخورد می‌کردند. تا اینکه 300 سال دیگر تمام شد. حضرت نوح علیه السلام از ایمان آوردن آنها مأیوس شد ، ایشان هنگام چاشت ، برای دعاکردن علیه قوم خود نشست

 بار دیگر 3 فرشته از آسمان ششم بر وی فرود آمدند. آنها بر حضرت سلام کردند و گفتند ما از آسمان ششم هستیم { لازم به تذکر است که معارف عدد شش با تمام جزئیاتی که بیان شد را مرور کنید!} که صبح زود از آنجا خارج شدیم تا هنگام چاشت رسیدیم . این فرشتگان هم همان چیزی را خواستند که فرشتگان آسمان هفتم ، از حضرت خواسته بودند.

حضرت نوح علیه السلام خواسته آنان را اجابت کرد و دوباره میان قوم خود بازگشت و آنان را بسوی خدادعوت کرد. ولی دعوت وی تأثیری بر آنها نداشت و هرچه بیشتر آنها را فرامی‌خواند ، آنها بیشتر می‌گریختند. تا اینکه 300 سال دیگر به پایان رسید و رویهم 900 سال سپری شد. شیعه و یاران حضرت ، نزد او آمدند و از دست عوام و طاغوتیان گله و شکایت کردند و از حضرت خواستند که برای فرج دعا کند. حضرت نوح علیه السلام خواسته آنان را برآورده ساخت .

ایشان نماز را به پاداشت و نشست تا دعا کند اما در این هنگام حضرت جبرائیل علیه السلام بر وی نازل شد و فرمود: خداوند عزّوجلّ دعوت تو را اجابت کرد و فرمود به یاران خود بگو که خرما بخورند و هسته آن را در زمین بکارند ، و از آن مراقبت کنند تا به ثمر برسد. پس اگر به ثمر نشست ، فرج حاصل می‌شود. نوح علیه السلام خداوند را حمد و ستایش کرد و این امر را یاران خویش تعریف کرد و یاران به یکدیگر بشارت گفتند. پس خرما را خورده و هسته آن را در زمین کاشتند تا به ثمر رسید. ثمره آن را نزد حضرت نوح علیه السلام آوردند و از وی خواستند که از خداوند بخواهد وعده خویش را عملی کند.

حضرت نوح علیه السلام تحقق این امر را از خداوند عزّوجلّ درخواست کرد. خداوند به نوح علیه السلام وحی فرمود که به آنها بگو : این خرمایی که در دستان شماست بخورید و هسته آن را بکارید. هرگاه ثمر داد ، فرج حاصل می‌شود. عده‌ای از ایمان‌ آورندگان که یک سوم کلّ مؤمنین بودند چون تصور کردند که حضرت نوح علیه السلام خلف وعده کرده است ، از ایمان خود دست کشیدند و دو سوم آنها همچنان بر ایمان خود ثابت قدم ماندند.

پس این گروه خرما را خودند و هسته آن را کاشتند و مراقبت کردند تا ثمر داد.  ثمره آن را نزد حضرت نوح علیه السلام آوردند و از وی خواستند که از خداوند بخواهد وعده فرج خود را عملی کند. حضرت نوح علیه السلام تحقق این امر را از خداوند عزّوجلّ درخواست کرد. خداوند به نوح علیه السلام وحی فرمود که به آنها بگو : این خرما را نیز بخورید و هسته آن را در زمین بکارید. بنابراین یک سوم دیگر از ایمان آورندگان از ایمان خود دست کشیدند. پس یک سوم ، در ایمان خود ثابت قدم ماندند و خرما را خوردند و هسته‌اش را کاشتند و مراقبت کردند تا ثمر داد.

هنگامیکه ثمر داد به نزد حضرت نوح علیه السلام آوردند و گفتند تعداد ما خیلی اندک است. ما از این هراس داریم که اگر فرج به تأخیر بیفتد ، همه نابود شویم. بنابراین حضرت نوح علیه السلام نماز بپاداشت و عرض کرد : خداوندا! از یاران من تنها این گروه اندک باقی مانده‌اند و من می‌ترسم که این گروه از بین بروند. پس خداوند کریم به ایشان وحی فرمود که دعای تو را استجابت کردم ، پس کشتی را بساز.

فاصله زمانی بین اجابت دعا و فرارسیدن طوفان 50 سال بود. نکته زیبایی که از نظر عددی مورد بحث ماست ، 3 بار تجدید شدن عددِ 300 سال است! و چرا خداوند کریم دوران نبوت حضرت را اینگونه قرار داد؟!

اگر تا اینجای درس را بخوبی خوانده باشید ، متوجه می‌شوید که از آنجاکه عدد 300 از جمع اعداد 1 تا 24 بدست می‌آید و عدد 24 ؛ عددِ ساعات یک شبانه روز است و عدد جامع یعنی جمع کننده می‌باشد. پس 3 تا 300 تا یعنی 3 تا 24 تا که می‌شود 72 (بعبارتی 3 تا 300 تا می‎شود 900 تا یعنی بلوغ کامل عددی)! و عدد 72 برابر با عدد ابجد کلمه سجده است و در جمع ارقامش به 9 می‌رسیم (9=2+7) . درواقع افشای کامل هدایت در قوم نوح علیه السلام ، رسیدن به 3 تا 24 ساعت یعنی 3 روز و درنهایت عدد 72 یعنی رسیدن به کلمه سجده و حروف نوزده است { 72= سجده=نوزده} .

خوب دقت کنید!1) احتمال معنا بلوغ هدایت در این قوم به 3 تا 300 تا برای رسیدن به اطاعت محض و خضوع و خشوع کامل سجده می‌باشد.

2)درضمن اینکه عددابجد کلمه دنیا =65 است که برابر با دو حرفِ س=60 و ه=5 که رویهم می‌شود سه ، می‌باشد. پس تمام عمر دنیا ، نسل انسان‌ها از قوم مؤمنی هستند که در کشتی نوح علیه السلام سوار شدند و نجات پیداکردند.

3)و نوزده(=72) ، باب طهارت است. درحقیقت زندگی انسانی در باب هدایت به امر پروردگار یکتا از نقطه نجف روی کوه جودی باب وادی السلام، نـو ، زده شد!الی یوم القیامة . بر همین مبنا وجود حضرت نوح علیه السلام را آدم ثانی می‌نامند. و قبر مطهر حضرت آدم علیه السلام و حضرت نوح علیه السلام در کنار مضجع شریف و نورانی مولا و سرورمان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب که صلوات و درود خدا و ملائکه‌اش بر او و این دو پیامبر بزرگوار باشد ، قرار دارد.

سِرّ باطنی شیر (لبن)

نکته جالب اینکه تغذیه شیر وجود مبارک معصومینصلوات الله علیهم اجمعین در دوران نوزادی به صورت خاص بوده است. چنانچه برای حضرت زهراسلام الله علیها در کتاب بحارالانوار ج58.ص149 آمده است حدیث قدسی: جعلت فطامک من اللبن (مقرونا) بالعلم. از قول خداوند فرمود که از شیرعلم ذاتی خودم او را تغذیه کردم. یا برای حضرت علی علیه السلام در کتاب منتهی الآمال می‌فرماید از انگشت سبابه پیامبرصلی الله علیه و آله 12 چشمه شیر نوشیده است.

حال خوب دقت کنید! انسان‌ها هم وقتی متولد می‌شوند از سینه مادر شیر می‌خورند. اما در حقیقتِ عمل، در رحم دنیا انسان لبن یا شیر را از ولایت و رسالت که همان کلمه وحی الهی است که جنس آن از نور است ، می‌نوشد و حاصل عمل خالصانه ، انسان را به امام زمانش وصل می‌کند و از ظلمات جهل و حیوانیت به نور انسانیت و هدایت می‌رسد.

*لبن:  چنانچه عدد ابجد کلمه لبن که به شیر معنا شده 82 می‌شود که در تمام دایره‌ی شِ هستی ، این عدد برابر با عدد ابجد کلمه امام است و جایگاه عددی کلمه لبن= 28 می‌شود که تمام کلمات قرآن عزیز از 28 حرف است. بنابراین انسان در عمل خالصانه در جلوه امام خود قرار می‌گیرد و خداوند این رحمت را به مؤمن عنایت می‌فرماید. چنانچه او را تعالی می‌دهد به یخرجهم مِن الظلمات الی النور.

اما انسان کافر و گنهکار هم همین شیر را که لبن است از رحم دنیا به عمل می‌خورد اما چون اعمالش ظلمانی و غلط است ، ظرف وجودش آلوده می‌شود . اثرش این است که شیر ضایع می‌شود و اثرش مثل سم به بدنِ عملش منتقل می‌شود و انسانیتش می‌میرد و می‌شود مصداق "یخرجهم مِن النور الی الظلمات" !

پس درواقع انسان گنهکار و کافر ، یا از ریشه حرام بدنیا آمده یا به عقیده کفر و غلط قرار می‌گیرد ، آثارش مثل ابن ملجم ملعون به یک قول کسی است که حضرت علی علیه السلام خودش در بزرگ شدنش زحمت کشیده ، ولی آثار عمل غلطش روزی در کشتن امامش ظاهر می‌شود. و این اثر آخر عمل ، جلوه‌ی حرفِ ش دایره زندگی هر شخص می‌باشد که آخرش به اوّل می‌رسد!

اما مؤمنین واقعی را خداوند می‌فرماید: والعاقبة للمتقین یعنی عاقبت (بخیری) مخصوص متقین می‌شود (آیه 83 سوره مبارکه قصص) . یا در آیه 2 سوره مبارکه بقره می‌فرماید : ذالک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین.

*شیر:  ترجمه لبن به فارسی می‌شود شیر.عدد ابجد کلمه شیر=510 است که درواقع معنی می‌شود به 10+500 : عدد ابجد حرفِ ث برابر 500 است که ملک آن حضرت میکائیل علیه السلام است و این ملک مأمور روزی از طرف خداوند متعال است. و عدد 10 همان گنج عشر ؛ ائمه طاهرینصلوات الله علیهم اجمعین است. جمع ارقام 510 می‌شود 6 که همان خزانه کلّ خلقت است (6=0+1+5).

باید دقت کنیم که شیر در بین خون و فضولات از سینه جاری می‌شود. درحالیکه نه بو و نه رنگ خون را دارد و نه بو و رنگ دفعیات را دارد. چنانچه خالق یکتا در آیه 66 سوره مبارکه نحل می‌فرماید: و انّ لکم فی الانعام لعبرة نسقیکم مما فی بطونه من بین فرث و دم لبنا خالصا سائغا للشاربین ؛ و البته برای شما ملاحظه حال چهارپایان (از شیر گاو و گوسفند) همه عبرت و حکمت است که ما از شکم آنها از میان سرگین و خون ، شیر خالص و پاکیزه شما را می‌نوشانیم که در طبع همه‌ی نوشندگان گوارا است.

پس شیر سفید و لطیف و شیرین و خوش طعم و غذای کامل برای بدن ضعیف نوزاد است. جالب است که شیر در غده‌های شیری سینه مادر در یک لحظه درواقع خون عین نجس و سرخ به شیر سفید و پاک قلب به میم می‌شود. پس شیر یکی از آیات خداست که باید در آن تأمل کنیم!

اما چون اسرار درس ما حرف ش است ، پس حقیقت حروفی شیر که با حرف ش آغاز شده ، افشای وصل شدن نوزاد به روزیِ محبت پروردگار عالم است که در سینه مادر قرار داده است. الحمد لله ربّ العالمین

پس هر سینه ، یک بلوغِ شین را به عدد 9 (با حروف و نقطه‌هایش) و در جلوه عدد 6 تمام محتوای ظاهری و باطنی‌اش و در مرکزیت دایره‌ی درون سینه که قلب است و جلوه عدد 5 همه‌ی خزانه‌ی عالم بالا از دایره رحمت و خلقت و اسرار آفرینش در سینه‌های مادرِ ظاهر (پدر و مادر خودمان) و پدر و مادرِ باطن {حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س)} و پدر و مادر روحانی و نورانیمان {پیامبر(ص) (رسالت) و امیرالمؤمنین(ع) (ولایت) و مادر دو عالم خانم فاطمه زهرا(س)} به ما می‌رسد .

حالا ما چگونه این غذای روح و جسم را گرفتیم ؟! پس در رحمت رحمانیت و رحیمیت خالق یکتا غرق و غوطه‌ور هستیم و ما باید ظرف وجودمان را چنان تمیز و پاک نگه داریم که این روزیِ رزقِ حسن را ضایع نکنیم. انشاءالله

درحقیقت خداوند کریم رزق کریمش را نصیب هر بنده مؤمن خود می‌فرماید به شرط اینکه از سینه علم و عمل به گنج قرآن که محتوای باطن کلّ رسالت و ولایت است جدا نشود.

مقام حرف شین در ماه مبارک رمضان

ماه مبارک رمضان ، نهمین ماه سال قمری است و در حدیث آمده که سید همه‌ی ماه‌های قمری است. تنها ماهی است که نامش در قرآن کریم آمده است ؛ آیه 185 سوره مبارکه بقره: شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان ( ماه رمضان که در آن برای راهنمایی مردم و بیان راه روشن هدایت و جدا ساختن حق از باطل ، قرآن نازل شده است).

پس ماهی است که نور با عظمت قرآن در آن نازل شده است و بواقع در این قسمت آیه که بیان شد ، 6 منظور مهم پروردگار عالم محقق می‌شود:

1)شهر رمضان (ماه رمضان) .  2) انزل فیه القرآن (نازل شدن قرآن)  3) هدیً للناس (هدایت کلّ مردم)   4) و بیّنات ( بطور واضح و آشکار نکات و باطن و ظاهر آن را با بینه و دلیل روشن برای مردم آشکارا بیان می‌کند)  5) مِن الهدی ( برای هدایت و درواقع سبز کردن و شکوفا کردن و از ظلمات به نور رساندن درون فطرت انسانی به عمل و سیرت انسانی )   6) والفرقان ( که حقیقت این هدایت ، جداسازی و علامت گذاری از راه خطر به امنیت کامل ، از چاه به هموار شدن ، از حرام و باطل به حلال و حق ، از ظلمات به نور و بطور کلی یعنی از جهنم‌ها به بهشت و خلاصه به رضای خداوند کریم و رسیدن به قرب او). 

پس درواقع همانطورکه درباره حرف شین گفته شد صفت حرف شین ، افشا کردن است و شین ،6 نقطه دارد که مبیّن حرفِ شین است و خودش با 3 حرف ، 9 تا می‌شود. درواقع 9 ، سلطان اعداد و سید همه اعداد است.

حالا ماه مبارک رمضان ، مقام 9 را دارد و سلطان ماه‌های سال است. زیرا با 6 هدف افشای هدف خلقت پروردگار عالم و نزول قرآن {یعنی آمدن همه‌ی 124 هزار پیامبرعلیهم السلام و تمام کتاب‌های آسمانی که 313 تاست و در جمع به باطن قرآن ظاهر شده است} تحقق پیدا کرده و اِحیا در ماه رمضان اتفاق میفتد. یعنی زنده شدن به واقعیت انسانیت و به کمال رسیدن آن که وصل شدن به رگ حیات طیب یعنی امام زمان حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه) می‌باشد.

اسم مبارک رمضان یکی از اسماء خداوند کریم است به معنای گرمای زیاد ، طوری که همه‌ی ناخالصی‌ها ذوب شود.و به یک معنی رمضان یعنی ریزش بسیار که درواقع ریزش گناهِ گنهکاران است. ماه مبارک رمضان ، شهرالله خوانده شده است چون ویژگی‌هایش آن را مخصوص کرده است.

و به یک نگاه معرفتی رمضان یعنی بلوغ سجده اطاعت پروردگار عالم و رسیدن به مقام کسره‌ی حقیقی ، و روزه حقیقی که روزه از گناه و نافرمانی است. پس با روزه، بیماری‌های طغیانگری و هوای نفس و عفونت‌های گناه، درمان می‌شود و با روزه واقعی که سحری آن توبه و افطار آن اصلاح اعمال غلط است ، انسان به طهارت راه پیدا می‌کند.

چنانچه در حرف شین خصوصیاتی است که این حرف را مخصوص کرده است . از یک سو با عدد ابجد 360 (=شین) ، تمام دایره خلقت را به ظهور آشکار می‌کند و سلطه‌ی عددی آن را نشان می‌دهد. و از یک سو با عدد 9 ( حروف و نقطه‌هایش) عدد شعاع این دایره را که از نقطه‌ی مرکزی به محیط اتصال پیدا کرده و دوران دایره را در بلوغ عدد 9 که سقف همه‌ی اعداد است ، نشان می‌دهد.

پس تمام عالم در حقیقت ماه رمضان غرق است به این شکل: (حدود خداوند)  

نکته جالب اینجاست که در خلقت دنیا ، کلمه ارض که پیدایش اولین نقطه خشکی در زیر خانه خداست ، آموختیم که عدد ابجد کلمه ارض =1001 است و پیدایش آن در ظهور عدد 9 بر مبنای عدد 2 که عدد زوجیت در خلقت است ، نموده می‌شود : (بلوغ 9 در خلقت درمبنای 2 عدد زوجیت)

درواقع بلوغ تولد خشکی در عدد 9 است . و 1001 به تمام مفهوم و معنای اسرارعالم بالا ظاهر شده ، چنانکه اول تا آخر حروف است : حروف ابجد با الف شروع می‌شود که عددش 1 است و به حرفِ غ تمام می‌شود که عدد ابجدش 1000 است پس در جمع عدد حرف اول و آخر می‌شود 1001. اسماءِ الحُسنی خداوند هم 1001 تاست که در دعای جوشن کبیر آمده است.

حالا خوب دقت کنید ! در سه شبِ احیا در ماه مبارک رمضان ، دعای جوشن کبیر خوانده می‌شود درحالیکه همه در باطن قرآن عزیز است. و لیله قدر می‌باشد که مقامش از هزار ماه بیشتر است { لیلة القدر خیرٌ مِن الف شهر } . و خداوند می‌خواهد همه‌ی اسرار، افشا و احیا شود. شبی است که سرنوشت‌ها تغییر می‌کند و در لوح محفوظ ثبت می‌شود. شبی است که انشاءالله دعا مستجاب می‌شود. شبی است که گنج اسرار ولایت بر همه آشکار می‌شود و در شب 21 ماه  رمضان (جایگاه عددی حرف ش=21 است) روح نورانی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام از اسفل سافلین به بالاترین درجه اعلای کمال انسانیت به سوی محبوبش؛ قرب الی الله پرواز می‌کند و به شهادت می‌رسد.

پس ماه مبارک رمضان با روزه ، حکمش صادر می‌شود چنانچه در حدیث آمده ، خواب روزه دار به هر نفسش ثواب تسبیح دارد ( مثل این است که می‌گوید سبحان الله و الحمدلله و لااله الا الله و الله اکبر) بیداریش هم اگر به گناه آلوده نشود ، عبادت محسوب می‌شود. بنابراین تمام سلول‌های بدن روزه دارد چون درعمل روزه قرار می‌گیرد مثل حرف شین ، تماماً عبادت محسوب می‌شود و در بلوغ 9 بندگی ، افشای عبادت می‌کند. درواقع بدن در تمام سال هم باید روزه از گناه باشد و همیشه در حرفِ شین است.

نکته: تمام عالم خلقت در روزه حقیقی غرقند زیرا خداوند متعال فرمود: یسبّح لل مافی السموات و الارض ؛همه‌ی آنچه در آسمانها و زمین است خداوند را تسبیح می‌گویند. و همچنین فرمود: یسجد لله ما فی السموات و الارض ؛ همه در سجده برای خداوند هستند. بنابراین ساحتِ مقدس عالم در روزه است پس انسان مؤمن با عمل روزه تمام وجودش در همه‌ی ساعات در عبادت است و هر کس در ملأعام روزه خواری کند ، یعنی حقیقت روزه را شکسته ، پس جریمه می‌شود.

اسرار حرف شین و وجود مبارک امام زمان(عج الله تعالی فرجه)

نکته جالب دیگر از درس شین ، وجود مبارک امام زمان(عج الله تعالی فرجه) است. که درواقع حقیقتِ تمام اسرار شین و افشاکننده حقیقت آن می‌باشد. حتی می‌توانم به جرأت بگویم اوست که خود ، حقیقت شین می‌باشد و با مهدویتش سین را که قلب قرآن و میزان و حقیقت هدف پروردگار عالم است ، در دنیا افشا و برقرار می‌فرماید.

وجود مبارکش چهاردهمین معصوم صلوات الله علیهم اجمعین است و همانطورکه می‌دانید روز 15 شعبان سال 256 هجری (که برابر با عدد ابجد کلمه نور است ) عالم را به قدوم مبارکش منور کرده و متولد شده است. درواقع ایشان بدر ِ کامل قمر ولایت در آسمان رسالت است. زیرا ماه در روز چهارده و پانزده ، قرص کاملش در آسمان ظاهر می‌شود.

در زمان حیات نورانی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در مدینه ، حدود سالهای 7 و 8 هجری خانواده محترم اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین در زیر کسا در خانه حضرت علی علیه السلام و فاطمه زهراسلام الله علیها جمع شدند، اینجا انعکاس اسرار عالم بالا بود که در دنیا به ظهور جسمانی ، پنج تن صلوات الله علیهم اجمعین در کنار هم قرار گرفتند.

آن هنگامیکه خانم کسا را روی حضرت رسالت پناه ؛ پدر بزرگوارش قرار داد فرمود : وصرتُ انظرُ الیه فاذا وجهه یتلألؤ کأنّه البدر فی لیلة تمامه و کماله ؛ دیدم چهره‌اش مانند ماه تمام شب چهارده می‌درخشد. درواقع حضرت ، اولین معصوم صلوات الله علیهم اجمعین هستند که در خلقت اسراری اولین خلقت نوری می‌باشد که در بطن نور مبارکش ، 14 نور مقدس صلوات الله علیهم اجمعین {یک خودش و 13 نور مطهر صلوات الله علیهم اجمعین در بطنش است} تلألؤ می‌کند و درواقع ظهور یک نور ؛ نورٌ واحد صلوات الله علیهم اجمعین هستند.

این اسرار به آخرین فرزندش که هم نام و هم کنیه اوست ، ظهور می‌کند و او در گنج عدد 14 ظاهر می‌شود و ظهورش به تمام و کمال نور است. کلمه بدر در جغرافیای مهندسی عالم خلقت ، ظهور کلمه عصر به عدد ابجدِ 360 است که همان کلّ دایره خلقت (به 360 درجه) می‌باشد {دقت کنید که حضرت مهدیعج الله تعالی فرجه را ولیّ عصر می‌خوانیم} . و عدد 360 برابر حروف کلمه شین است. و بدرِ کامل روبروی جدّ بزرگوارش؛ پیامبر صلی الله علیه و آله قرار می‌گیرد:

عدد ابجد کلمه بدر =206 است که جایگاه عددی آن 26 می‌شود  و مولای ما ؛ امام زمان عج الله تعالی فرجه جمع عدد ولایی و معصومیتش 26 می‌باشد { دوازدهمین امام علیهم السلام +چهاردهمین معصومِ صلوات الله علیهم اجمعین 26=12+ 14} .پس عدد 26 اسرار ولایت آقا را ظاهر می‌کند. چنانچه عدد ابجد کلمه حدید=26 است که ظاهراً یعنی آهن ولی در حقیقت صفت مبالغه‌ی حدود می‌باشد و آقا افشاکننده و مجری کلّ حدود الله است.

در زمان حکومت آقا که حکومت نور است ، افشای واقعی عمل به قرآن است. سرِ شیطان بدست آقا بریده می‌شود و بهشت در دنیا برقرار می‌شود که در زیارت ایشان می‌خوانیم : السلام علیک یا ربیع الانام. او تک گلِ محمدی صلوات الله علیهم اجمعین است که عالمِ زمستانِ دنیا را (که در جهالت فرورفته) بهار می‌کند.الی یوم القیامة

حال خوب دقت کنید ! اگر اعداد از 1تا 26 را با هم جمع کنیم می‌شود 351 که برابر با عدد ابجد کلمه قرآن است. و امروز در زمان غیبتش ، این خزانه قرآن ؛  امام صامت است که در دسترس همگان است و باید به آن رجوع شود و افشا شده است.

در قرآن کریم سوره مبارکه حمد که اولین سوره در فهرست است ، عدد ترتیب نزولش به قلب مطهر پیامبرصلی الله علیه و آله، 5 است و سوره مبارکه ناس که آخرین سوره قرآن است ، عدد ترتیب نزولش به قلب مطهر پیامبرصلی الله علیه و آله، 21 است { برابر با جایگاه عددی حرفِ ش}. پس اگر عدد ترتیب نزول سوره اول و آخر قرآن را با هم جمع کنیم 26 می‌شود (26=5+21) که تمام قرآن ، حدید است. و تمام قرآن ، حدودالله است.

دیگر اینکه دایره سال قمری و شمسی هم با عدد 26 در گردش است زیرا سال شمسی 365 روز است و جمع ارقامش 14 می‌شود (14=5+6+3) و سال قمری 354 روز است و جمع ارقامش 12 می‌شود (12=4+5+3) { درحالیکه در یک سال زندگی می‌کنیم اما زندگی ما از بهره‌ی 2 سال مرزوق می‌شود}. پس جمع 14 و 12 می‌شود 26 . یعنی تمام ایام سال ما هم در دایره حدود خداوند غرق هستیم و همه عالم وجود ، بدون نقص و کم و کاستی مجری حدود خداوند هستند و هم در ولایت مولایمان حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه غرق می‌باشیم.

حال خوب دقت کنید! آیا بدر (دایره کامل ماه) شامل شکل همان دایره نبود که با شعاع 9 کشیده شد ؟ درحالیکه حرفِ شین ( به تعداد حروف و نقطه‌هایش ) 9 بود. پس درحالیکه بدر کامل در شعاعِ 2 تا ش ظاهر می‌شود . درحقیقت مولای ما اسرار مساحت و محیط کلّ دایره خلقت را با تمام علوم و تمام گنج‌های زمینی و آسمانی و تمام تمدن پیشرفته عالم به مَـنسه‌ی ظهور می‌گذارد {نام دختر حضرت یوسف علیه السلام هم مَـنـَسه است یعنی کسی که وجودش باعث فراموش کردن و پایان همه‌ی سختی‌ها و مشکلات است } .

پس ایشان عالم را (از ظاهر و باطن) از خواب بیدار می‌کند ، چون او باران بهاری (نیسان) است! نفَسِ او مسیحایی است یعنی باد بهاری است. پس آنچه ثمره در زمین است ، افشا می‌شود و به وجود مبارکش عرضه می‌شود. این حقیقت بدر کامل و تلألؤ فی لیلة تمامه و کماله (حدیث کسا) می‌باشد.و همه‌ی مظاهر حرف شین و علم الساعة است.

نتیجه اینکه وجود مبارک امام زمان عج الله تعالی فرجه ، بدر کاملِ قمرِ ولایت است ! افشاکننده است و نور تامّ و کمال تامّ می‌باشد. چون افشا کننده همه‌ی اسرار عالم بالا به عالم اَسفل است. ظاهر و باطن شین می‌باشد! چنانچه اگر جزء 1 تا 30 قرآن کریم را با هم جمع کنیم می‌شود 456 که برابر با عدد ابجد کلمه مهدویت است. و همچنین برابر با عدد ابجد کلمه سِته (یعنی عدد6) که همه دنیا که در 6 روز خلق شده است ، تمام کننده و افشا کننده‌اش ، حضرت مهدی صلوات الله علیهم اجمعین است. و مقام رجعت در زمان ظهور ایشان اتفاق می‌افتد.

عدد 313:  *تعداد یاران امام زمان عج الله تعالی فرجه را 313 تن می‌خوانند یعنی 300 به اضافه 13 : عدد 300 (=ش) افشاکننده عدد 13 است. و عدد 13 برابر با نام زیبای پروردگار عالم ؛ اَحدجلّ‌جلاله است. یعنی وجود مطهر آقا ، راز توحید را به ذات اقدس اَحدیت ، بطور کامل افشا و اظهار می‌کند و لباس جامعیت می‌پوشاند و فصل بندگی ذات اَحدیت را به توحید ناب و خالص اجرا می‌کند. اللهم عجّل لولیک الفرج

پس حرفِ شین بلوغ معنایی همه‌ی حروف الفباست در اینکه آقا در هنگام ظهور باید 313 یار مخلص داشته باشد، این هم یکی از اسرار این دایره است که به تمام و کمال باید در بدرِ وجود آقا افشا شود. خوب دقت کنید!عدد ابجد کلمه دایره=220 است و جایگاه عددیش که مرکز دایره است 40 می‌باشد و از آنجاکه عدد 40 برابر عدد ابجد حرفِ م است که جایگاه عددیش 13 می‌باشد، پس درواقع دایره با عدد 300 افشاکننده‌ی عدد 13 است. پس 313، اسرار تمام دایره‌ی خلقت و افشای حقیقت طهارت و رسیدن به حروف میم که قلب کننده‌ی همه حروف است، می‌باشد.

* به 313 پیامبر الهی کتاب آسمانی داده شده است.روایتی از ابوذر نقل شده که از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدم که عدد پیامبران الهی چند نفر بوده ؟ حضرت فرمودند: 124000 نفر بوده است. پرسیدم رسولان از میان آنها چند نفر بوده؟ حضرت فرمودند:313 نفر و بقیه تنها پیامبر بودند. ابوذر می‌گوید پرسیدم کتاب‌های آسمانی که بر آنها نازل شده چند کتاب بوده؟ حضرت فرمودند: 104 کتاب که 10 کتاب بر آدم علیه السلام و 50 کتاب بر شیث علیه السلام و 30 کتاب بر ادریس علیه السلام و 10 کتاب بر ابراهیم علیه السلام نازل شده که مجموعاً 100 کتاب می‌شود و تورات و انجیل و زبور و قرآن که مجموعه‌ی کلّ کتاب‌ها را در بر گرفته است.

*پیامبر صلی الله علیه و آله در جنگ بدر ، 313 یار داشتند.

*عدد ابجد نام مادر بزرگوار امام زمان عج الله تعالی فرجه؛ نرجس(س)= 313 می‌شود.